Kjo është Lugina e Preshevës, një tokë shqiptare qe mbeti ne serbi në kufi me Kosovën dhe Maqedoninë. Pas luftës, në vitin 1999, ajo mbeti në duart e Serbisë, pavarësisht se më shumë se 90% e banorëve ishin shqiptarë (serbët janë rreth 6%, pjesa tjetër e popullsisë është e përkatësisë etnike rome). Sot ajo mund të kthehet në Kosovë, në këmbim të 4 qyteteve të Kosovës me shumicë etnike serbe: Leposaviq, Zvečan, Zubin Potok dhe Mitrovicë.
Por çfarë mendojnë vendasit?
"Çdo gjë është në duart e politikanëve, sepse askush nuk na pyet mendimin tonë - thotë ky njeri me përkatësi etnike shqiptare - Unë vetëm duhet të punoj dhe të fitoj diçka, pjesa tjetër nuk ka rëndësi. Kudo që jetoj është e njëjtë për mua sepse fitoj nga jetoj me djersen time ".
Jo të gjithë janë dakord. "Shkëmbimi i territoreve është një absurditet i madh - thotë ky njeri i përkatësisë etnike serbe - pasi që jemi këtu, ose në Kosovë apo Serbi mund të jetojmë së bashku. Kjo nuk është problem për mua, 90% e miqve të mi janë shqiptarë, është normale, duhet të mendojmë për masat që do të ndihmojnë të gjithë Ballkanin, veçanërisht në aspektin e punësimit, i cili është prioritet i vërtetë ".
Në të gjitha ka rreth 60 mijë shqiptarë që jetojnë në Serbi, ndërsa 120 mijë serbë jetojnë në territorin e Kosovës.
Video ne gjuhen italiane
Euronews:Udhëtim në enklavën shqiptare në Serbi
Kjo është Lugina e Preshevës, një tokë shqiptare qe mbeti ne serbi në kufi me Kosovën dhe Maqedoninë. Pas luftës, në vitin 1999, ajo mbeti në duart e Serbisë, pavarësisht se më shumë se 90% e banorëve ishin shqiptarë (serbët janë rreth 6%, pjesa tjetër e popullsisë është e përkatësisë etnike rome). Sot ajo mund të kthehet në Kosovë, në këmbim të 4 qyteteve të Kosovës me shumicë etnike serbe: Leposaviq, Zvečan, Zubin Potok dhe Mitrovicë.
Por çfarë mendojnë vendasit?
"Çdo gjë është në duart e politikanëve, sepse askush nuk na pyet mendimin tonë - thotë ky njeri me përkatësi etnike shqiptare - Unë vetëm duhet të punoj dhe të fitoj diçka, pjesa tjetër nuk ka rëndësi. Kudo që jetoj është e njëjtë për mua sepse fitoj nga jetoj me djersen time ".
Jo të gjithë janë dakord. "Shkëmbimi i territoreve është një absurditet i madh - thotë ky njeri i përkatësisë etnike serbe - pasi që jemi këtu, ose në Kosovë apo Serbi mund të jetojmë së bashku. Kjo nuk është problem për mua, 90% e miqve të mi janë shqiptarë, është normale, duhet të mendojmë për masat që do të ndihmojnë të gjithë Ballkanin, veçanërisht në aspektin e punësimit, i cili është prioritet i vërtetë ".
Në të gjitha ka rreth 60 mijë shqiptarë që jetojnë në Serbi, ndërsa 120 mijë serbë jetojnë në territorin e Kosovës.
Video ne gjuhen italiane
Kosova, Nato për motin e keq Kfor shtyn ushtrimet
Kosova: Mogherini, urgjente për të tërhequr detyrimet kundër Serbisë
BRUKSEL, 8 janar - Revokimi i detyrimeve për mallrat e importuara nga Serbia si "urgjente" dhe ndërtimi i një klime të respektit të ndërsjellë që çon drejt normalizimit të plotë të marrëdhënieve midis Prishtinës dhe Beogradit. Këto janë prioritetet e rikonfirmuara sot në Bruksel nga Përfaqësuesi i Lartë i BE, Federica Mogherini, deri te ekipi negociues i ri i Prishtinës - i emëruar nga parlamenti i Kosovës dhjetorin e kaluar - për të vazhduar dialogun me Beogradin.
"Arritja e një marrëveshje globale ligjore për normalizimin e plotë të marrëdhënieve midis Prishtinës dhe Beogradit" kërkon një klimë që kontribuon në marrëdhëniet e fqinjësisë së mirë, në të cilën respektohen dhe zbatohen marrëveshjet e së kaluarës ", ndërsa" shmangia e veprimeve dhe në përputhje me interesat e përgjithshme dhe objektivat strategjike të rajonit ", tha Shërbimi Evropian i Veprimit të Jashtëm (Seae), i udhëhequr nga Mogherini, në fund të takimit. (ANSA).
Kosova: BE, dialogu ndërmjet presidentëve
Dialogu i nivelit të lartë politik midis Beogradit dhe Prishtinës do të vazhdojë vetëm midis presidentëve serbë dhe kosovarë, Aleksandar Vuçiq dhe Hashim Thaçit. Zëdhënësja e BE Maja Kocijancic tha këtë në lidhje me qëndrimet e marra nga udhëheqja e Kosovës, parlamenti i të cilit propozoi muajin e kaluar një ekip të ri negociues për dialogun me palën serbe. Ekipi i negociatorëve, tha zëdhënësi i Radio Europa Libera, u ftua sot në Bruksel.
"Zyra e BE për çështje të jashtme ftoi delegacionin e KdheM të propozuar nga parlamenti i Prishtinës më 15 qershor për konsultime sot. Dhjetor ", dhe u akuzua për kryerjen e negociatave. Ky delegacion, shtoi ai, do të pritet sot nga Përfaqësuesi i Lartë i BE, Federica Mogherini. "Konsultimet janë një mundësi për të biseduar me përfaqësuesit e Kosovës në lidhje me çështjet që lidhen me normalizimin e marrëdhënieve midis Prishtinës dhe Beogradit, në dialogun e lehtësuar nga BE", tha Kocijancic.
Mogherini e zemëruar në përshkallëzimin e tensioneve midis Serbisë dhe Kosovës lexo......
Mogherini e zemëruar në përshkallëzimin e tensioneve midis Serbisë dhe Kosovës lexo.......
Trump lundron momentin e traktatit të Kopshti Rose në një përpjekje paqësore midis Serbisë dhe Kosovës
Trump lundron momentin e traktatit të Kopshti Rose në një përpjekje paqësore midis Serbisë dhe Kosovës
Nën presionin e administratës së Trump dhe me Presidentin Trump lëkundur një ceremoni paqeje në Shtëpinë e Bardhë, presidenti i Kosovës u zotua të marrë një hap të rëndësishëm drejt zgjidhjes së një ngërçi në rritje me aleancën ballkanike të Serbisë.
Trump bëri një apel të pazakontë ndaj krerëve serbë dhe kosovarë pasi 10 vjet armiqësi kërcënojnë të rebelohen në një konflikt të armatosur dhe ndërsa administrata e tij ndjek një kanal të panjohur më parë për të lehtësuar tensionin me Serbinë të mbështetur nga Rusia.
Muajin e kaluar, Presidenti i Kosovës Hashim Thaçi nisi një udhëtim diplomatik që nuk ishte raportuar më parë në Berlin, ku u takua me ambasadorin e SHBA Richard Grenell, një besimtar Trump. Thaçi më pas premtoi se do të ndryshonte rrjedhën e tarifave ndëshkuese të vendosura mbi të gjitha pasuritë serbe.
Në një shkëmbim me The Washington Post të premten, kryer në gjuhën angleze me e-mail, Thaçi deklaroi se ishte "gati të shqyrtojë mundësinë e heqjes së tarifave nëse do të hapet një mënyrë e qartë për të vazhduar drejt një marrëveshjeje paqësore për Kosovën përfundimtare me Serbinë ".
Tarifat e imponuara muajin e kaluar - një veprim që shkaktoi zemërimin e Serbisë dhe Rusisë dhe alarmoi Bashkimin Evropian - u shoqërua me kërcënime nga Kosova për të hequr një ushtri të përhershme për shkeljen e dukshme të marrëveshjes së saj me NATO-n, e cila mban një forcë të vogël mbrojtëse në Kosovë një dekadë pas ndarjes së tij nga Serbia dhe trajnimit si një vend sovran.
Serbia kurrë nuk e ka njohur pavarësinë e Kosovës dhe kryeqyteti i saj, Beograd, ka paralajmëruar për një ndërhyrje të armatosur mbi mosmarrëveshjet e fundit. Rusia e konsideron rolin jetik që Shtetet e Bashkuara kanë luajtur në krijimin e vendit si një ndërhyrje të paligjshme në pragun e saj.
"Po, normat janë një masë e jashtëzakonshme", tha Thaçi. "Vullneti ynë për ta ndaluar atë është atje, ai bëhet një vendim më i fortë nëse ne ndjejmë mbështetje dhe udhëzime nga partnerët tanë në këtë, nga ana ime do të siguroj popullin e Kosovës se lidershipi dhe mbështetja janë tërësisht të pranishme".
Pika e parë e Thaçit, që nuk është raportuar më parë, arrin një rrezik politik, kur tensionet nacionaliste të rritur. Ajo mund të ndryshojë akuzat të jetë vetëm dhe duhet të përballen me kundërshtimin e brendshëm të Kryeministrit të Kosovës, kohëve të saj rivale politike. Por Shtetet e Bashkuara e konsideron uverturë e saj një hap të parë drejt ndaluar eskalimin e twists në dy muajt e fundit dhe një kthim të mundshëm në atë që duket të jetë përpjekjet më të suksesshme në një dekadë drejt një marrëveshje përfundimtare paqeje.
"Miqtë e Kosovës dhe unë ndajnë një kuptim të qartë dhe të gjallë të sfidës të madhe që kemi para nesh në drejtim të bërë atë që ne jemi të thirrur të bëjmë nga ndërgjegjen tonë, dhe detyra jonë historike - të bëjë të mundur dhe e realizueshme paqes" Tha Thaçi.
Muajin e kaluar Trump ka dërguar letra personale me udhëheqësit e të dyja vendeve, duke u kërkuar atyre që të kthehen në bisedimet e paqes dhe duke ofruar mundësinë e një ftesë të përbashkët në Shtëpinë e Bardhë. Edhe pse Shtëpia e Bardhë nuk ka diskutuar gjerësisht fushëveprimin, Thaçi dhe presidenti i Serbisë Aleksandar Vucic postuar kopjet e tyre në internet.
"Dështimi për të përfituar nga kjo mundësi unike do të ishte një pengesë tragjike, pasi nuk ka gjasa që një mundësi tjetër për paqen globale të përsëritet së shpejti," i shkroi Trump udhëheqësit kosovar.
Muajin e kaluar, Presidenti i Kosovës Hashim Thaçi bëri një udhëtim diplomatik në Berlin për t'u takuar me ambasadorin gjerman të Gjermanisë. (Valdrin Xhemaj / EPA-EFE / Shutterstock)
"Ne jemi të gatshëm për të ndihmuar përpjekjet tuaja për të arritur një marrëveshje që balancon interesat e Kosovës nga Serbia. Një marrëveshje e ngjashme është në dorë. Unë pres që të hosting ju dhe presidentin e Aleksandar Vuçiq në Shtëpinë e Bardhë për të festuar çfarë do të kishte qenë një marrëveshje historike ", lexoi letrën Thaçit.
Të dy udhëheqësit thanë se kishin marrë letra si një shenjë se Trump është i gatshëm të luajë një rol më aktiv si një ndërmjetës, edhe pse zyrtarët amerikanë kanë pretenduar të mbajë një qasje jo-detyruese.
"Për të zgjidhur një problem kompleks dhe të vështirë si gjeneratat - dhe madje edhe shekuj konflikti si kjo, nevojitet një udhëheqje e fortë," tha Vucic në një intervistë. "Pjesëmarrja e fuqive të mëdha me ndikim në rajon është një domosdoshmëri: si një udhëheqës i një prej kombeve të mëdha të botës, një me një përfshirje të thellë në rajon, jam i sigurt se Presidenti Trump mund të japë një kontribut të rëndësishëm në zgjidhjen e këtij konflikti".
Vuçiç ka shprehur skepticizëm se Thaçi është i sinqertë në lidhje me përmbysjen e tarifave dhe tha se Thaçi dhe kryeministri i tij po luajnë një lojë të "policit të mirë dhe policit të keq".
"Përpiquni të vendosni veten në këpucët tona," tha Vuçiç. "Çfarë do të bënit nëse do të ishit në vendin tonë? Duam marrëdhëniet më të mira të mundshme, një partneritet të besueshëm dhe madje një frymë pak, kështu që ne mund të kujdesemi për interesat tona." Në këmbim, ne ofrojmë mbështetje të vërtetë dhe të besueshme për paqen dhe zhvillimin. kjo pjesë e Evropës dhe respekti i ndërsjellë ".
Grenell kërkoi të normalizojë marrëdhëniet midis Kosovës dhe Serbisë dhe të negociojë drejtpërdrejtë mes dy vendeve kur u takua me Thaçin, thanë zyrtarët e SHBA. Ai gjithashtu ngriti shqetësime lidhur me të drejtat e homoseksualëve në Kosovë, duke përfshirë akuzën e dhunës kundër personave lezbike, homoseksualë, biseksualë dhe transeksualë, thanë zyrtarët e SHBA.
Thaçi e quajti komunikimin e Trump "revolucionar" dhe tha se mbështetja e SHBA për Kosovën është jetike për të ardhmen e saj. Lindja e Kosovës në vitin 2008 ishte një projekt pasion për shumë këshilltarë konservatorë të Bushit, disa prej të cilëve po punojnë aktualisht për Trump, por Trump nuk kishte treguar më parë pikëpamje të hollësishme mbi konfliktet e Ballkanit.
Bolton tha në gusht se Shtetet e Bashkuara nuk do të kundërshtonin shkëmbimin e tokës të dakorduar dhe për këtë arsye janë nisur nga Serbia dhe Kosova si një mënyrë për të arritur një marrëveshje përfundimtare. Kjo ka vënë administratën Trump në konflikt me Gjermaninë dhe shumë vende të tjera të BE që kanë frikë nga një riorganizim i mundshëm i kufijve, duke rihapur konfliktet që kanë shkatërruar Ballkanin në vitet 1990.
Por, duke folur për një marrëveshje të madhe midis Kosovës dhe Serbisë, u zhdukën vjeshtën e kaluar dhe secili shtet i ka forcuar qëndrimet e veta.
Kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj, duke shkruar në Uashington Post më 28 nëntor, mbrojti tarifat 100% të aseteve serbe si një veprim mbrojtës "në emër të tregtisë së drejtë, sigurisë kombëtare dhe interesave tona jetësore kombëtare".
Trump ka zëvendësuar çështjen e shkëmbimeve të tokës në letrën e tij, por gjuha e tij sugjeron që ai do të pranonte një kufi të ridizajnuar në qoftë se të dy palët ranë dakord.
"Letra e presidentit Trump ka sqaruar shumë gjëra në një situatë që deri vonë ishte shënuar nga një ndjenjë gjithnjë e më e ngatërruar dhe e pakënaqur për shkak të një sërë qëndrimesh kontradiktore, deklaratave dhe ideve në lidhje me Kosovën dhe Serbinë" , tha Thaçi.
Ai bëri thirrje për bisedime dypalëshe "me Shtetet e Bashkuara në një rol udhëheqës në koordinimin e kontributeve ndërkombëtare për marrëveshjen përfundimtare të paqes që do të sjellë njohjen e Serbisë nga Kosova".
Daniel Vajdich, një ish-këshilltar për Evropën dhe Euroazinë në Komitetin e Senatit për Marrëdhëniet me Jashtë, përshëndeti fjalimin e Trump.
"Tani për tani ekziston potencial i vërtetë për të zgjidhur një nga mosmarrëveshjet e fundit territoriale në Evropë", tha Vajdich, president i firmës strategjike të konsulencës Yorktown Solutions dhe një anëtar i Këshillit Atlantik.
"Interesi strategjik i Shteteve të Bashkuara është zgjidhja e një mosmarrëveshjeje që Rusia përdor për të shantazhuar Serbinë në nënshtrim dhe për ta mbajtur Ballkanin të destabilizuar përjetë", tha Vajdich. "Zgjidhja e çështjes për Kosovën do të eliminonte pothuajse eliminimin e Rusisë ndaj Serbisë dhe ndikimin e saj në Ballkan." Arritja e këtij qëllimi duhet të jetë një nga interesat qendrore të Shteteve të Bashkuara në Evropë ".
Michael Birnbaum në Bruksel kontribuoi në këtë marrëdhënie.
Tërmeti ne Shqipëria tërhoqi vërejtjen në provincën e Puglias të Italisë
Sot është vetëm i fundit në një seri të gjatë goditjeve që prekin Shqipërinë, në Greqinë Veriore dhe pak Puglia. Si Mali i Zi, Greqia dhe Bosnja jugore, Shqipëria është Ballkani rreziku më i lartë sizmik me ngjarje të rënda në dekadat e fundit. Në vitin 1979, një tërmet i fuqishëm me magnitudë 6.9 gradë tronditi Malin e Zi fqinjë gjithashtu ndikojnë në Shqipërinë veriore me dëmtime të shumta të ndërtesave historike në zonën e Shkodrës.
Zvicërra do të vendos radarë që masin zhurmën e automjeteve
Zvicërra do të vendos radarë që masin zhurmën e automjeteve
Gjithkush i njeh radarët që matin shpejtësinë e veturave në rrugët zvicerane. Nëse udhëtoni më shpejt se sa lejohet, fitoni një dënim në kutinë tuaj postare. Por, çka nëse ne nuk udhëtojmë me shpejtësi të tepruar, por bëjmë vetëm zhurmë? Këshilli i Madh i Kantonit të Gjenevës po mendon për zhvillimin e një pajisjeje që mat zhurmën e makinave, siç shkruan “Tribuna de Genève”, përcjell albinfo.ch.
Komisioni për Transport i Parlamentit po debaton aktualisht një iniciativë të ish-anëtarit të Partisë së Gjelbër, Boris Calame. “Prodhimi i një radari për matjen e zhurmës është teknikisht i realizueshëm dhe në përgjithësi nuk është më i shtrenjtë se një radar për matjen e shpejtësisë”, përmbledh ekologu dhe mbrojtësi i mjedisit, Delphine Klopfenstein Broggini. Partia e Gjelbër ka hartuar një raport nga Komisioni, i cili është miratuar me 13 vota. Vetëm SVP kishte votuar kundër.
kanë treguar se disa shoferë shkaktojnë “ndotje të paarsyeshme nga zhurma për banorët lokalë”, sipas raportit të gazetës.
Radari i zhurmave, sfidon policinë
Sipas policisë, një radar që mat zhurmën do të ishte i dobishëm, por megjithatë, një pajisje e tillë gjithashtu do të përbënte sfida të mëdha për nëpunësit civilë.
Miqtë e shqiptarëve rikthehen në krye të Kongresit Amerikan
Duke filluar nga data 3 janar, pushteti legjislativ është i ndarë në Washington. Në Senat kanë shumicën Republikanët, kurse në Dhomën e Përfaqësuesve Demokratët rifituan shumicën.
Si rrallë ndonjëherë, një kongresiste. Nancy Pelosi është rikthyer dje në pozitën e Kryetares së Dhomës së Përfaqësuesve, të cilin e mbante edhe tetë vjet më parë.
Sot, Eliot Engel, miku më i madh i shqiptarëve në Kongresin Amerikan është zgjedhur kryetar i Komitetit të fuqishëm të Marrëdhënieve me Jashtë.
Çfarë kurorëzimi i një karriere 30-vjeçare, e kongresistit nga New York-u. Plot 30 vjet më parë, i sapo zgjedhur në Kongresin Amerikan, ai kërkoi të ishte pjesë e këtij komiteti. Ishte ende anëtari më i ri i komitetit dhe emër gati i panjohur, kur një biznesmen dhe aktivist i ri shqiptaro-amerikan, Harry Bajraktari trokiti në derën e zyrës së tij, në Westchester, New York, për t’i folur për një vend në Ballkanin “e largët” që quhej Kosovë. Ishte fillimi i një bashkëpunimi të gjatë, që do ta bënte njeriun më afërt të shqiptarëve në kryeqytetin amerikan. Sot, ai kongresist i ri është njeriu që merr në dorë zyrtarisht drejtimin e Komitetit.
Engel është edhe njujorkezi i tretë në epokën moderne amerikane që ngjitet në këtë pozitë.
Fotografia më lart, është marrë në zyrën e kryetares së re të Kongresit Amerikan, Nancy Pelosi. Nga e majta,në të djathtë, janë Harry Bajraktari, Pat Engel (gruaja e kongresistit), Nancy Pelosi dhe Eliot Engel.
Kongresistja Nancy Pelosi ka histori me shqiptarët. Ajo ishte një nga anëtarët e Kongresit që udhëtoi për të takuar refugjatët e Kosovës, gjatë luftës në 1999 dhe që mbështeti fuqimisht ndërhyrjen e SHBA-së dhe NATO-s, me fjalime e vota në Kongres.
Kongresistja Nancy Pelosi ka histori me shqiptarët. Ajo ishte një nga anëtarët e Kongresit që udhëtoi për të takuar refugjatët e Kosovës, gjatë luftës në 1999 dhe që mbështeti fuqimisht ndërhyrjen e SHBA-së dhe NATO-s, me fjalime e vota në Kongres.
Duke folur, gjatë debatit përpara votimit për të mbështetur sulmet ajrore të NATO-s mbi Serbi, në 1999, Nancy Pelosi tha: “Zoti kryetar, le të kumbojë një votë Pro për këtë rezolutë sot, sa ta dëgjojë edhe Millosheviqi sa ta dëgjojnë edhe avionët tanë në atë zonë, le ta bëjmë për fëmijët e shpërngulur të Kosovës”.
Gjatë një debati tjetër për Kosovën, pas kthimit të saj nga Ballkani, ku u takua me refugjatët shqiptarë të luftës dhe oficerë të NATO-s, ajo tha: Nancy Pelosi, në 1999: “Ajo që po ndodh në Kosovë është një sfidë ndaj ndërgjegjes së vendit tonë… Isha vetë aty, mbajta fëmijët kosovarë në krahët e mi dhe fola me një grua 95-vjeçare që ishte detyruar ta kalonte kufirin në këmbë.”
“Nuk ka njeri në këtë Kongres që nuk mendon se Millosheviqi është një kriminel lufte”.
Duke iu përgjigjur kongresistit Kasich nga Ohio, me origjinë nga Jugosllavia, i cili kishte thënë se zhvillimet në Kosovë nuk rrezikojnë sigurinë e Shteteve të Bashkuara, domethenë ndërhyrja amerikane aty ishte e tepruar, Nancy Pelosi u shpreh: Ajo që po ndodh në Kosovë është një sfidë ndaj ndërgjegjes së vendit tonë, një sfidë ndaj të ardhmes së NATO.s Prandaj do të doja t’i thoja kolegut tonë, zotërisë nga Ohio, se kjo është interes vital kombëtar për ne, interesi për fatin e NATOs.”
Duke rrëzuar argumentin se SHBA nuk kishte punë të çonte paqeruajtës në Kosovë, Nancy Pelosi tha: “Nuk mund të ketë marrëveshje pa trupa amerikanë në terren. Kosovarët nuk do të pranonin asnjë forcë paqeruajtëse që nuk përfshin trupa amerikane. Nuk mund të ketë marrëveshje pa NATO-n në Kosovë dhe NATO nuk do të shkojë aty pa trupat amerikane. Prandaj përfshirja jonë është themelore për çdo marrëveshje për të mbajtur paqen në Kosovë”,
Duke folur për tragjedinë e Bosnjes që tani rrezikonte të përsëritej në Kosovë, ajo e krahasoi me Holokaustin duke sjellë ndërmend kujtimet e rinisë kur kishte lexuar për herë të parë “Ditarin e Ana Frankut” dhe pyeste veten nëse mund të ndodhte përsëri një gjë e tillë dhe nëse njerëzit do të reagonin. “Kur ndodhi Bosnja tha ajo, njerëzit e dinin, njerëzve u vinte keq, por nuk donin të përziheshin”.
bëri thirrje që kjo të mos përsëritej në Kosovë dhe që SHBA të bëhej pjesë e paqeruajtjes me NATO-n.
Një tjetër, kongresist, Jerry Nadler bëhet sot Kryetar i Komitetit të Drejtësisë, në Dhomëne Përfaqësuesve. Nadler ka qenë nga mbështetësit e hershëm të shqiptarëve në vitet 1990, pjesëmarrës i sa e sa takimeve, e tubimeve me fjalime të forta për Kosovën e kundër Millosheviqit.
Kongresistja Nita Lowey, një tjetër anëtare e vjetër e Kaukusit të Çështjeve Shqiptare në Kongresin Amerikan bëhet kryetare e super Komitetit të fuqishëm të Ndarjes së fondeve të buxhetit.
Për shumë dekada me radhë, shqiptarët e Amerikës kanë bërë miq në të dy krahët e politikës amerikane dhe janë krenarë për këtë.
Për shumë dekada me radhë, shqiptarët e Amerikës kanë bërë miq në të dy krahët e politikës amerikane dhe janë krenarë për këtë.
Në krye të Senatit pritet të jetë përsëri Mitch McConnel, një Senator i fuqishëm me të cilin shqiptarët kanë bashkëpunuar për vite me radhë, sidomos nëpërmjet Këshillit Kombëtar Shqiptaro Amerikan. Senatori më i fuqishëm demokrat Chuck Schumer është gjithashtu i njohur me komunitetin.
Mbtete për t’u parë sesa do të mund të shfytëzohen këto lidhje të vjetra në një kohë kur komuniteti nuk ka më organizimet e dikurshme, kur SHBA vetë është e shpërqendruar në shumë drejtime të politikës së jashtme e me një përplasje të paparë ndërpartiake në Washington. Po, të paktën, në letër, sot ishte një ditë kur miqtë e shqiptarëve u ulën në postet më të fuqishme të Kongresit Amerikan, në Capitol Hillin e famshëm.
Mediat serbe zbulojnë kërkesën e Trumpit për zgjidhje mes Kosovës dhe Serbisë lexo.......
Mediat serbe duke u thirrur në burime diplomatike nga Brukseli kanë paralajmëruar se cila mund të jetë kërkesa e presidentit të SHBA-së, Donald Trump ër zgjidhje mes Kosovës dhe Serbisë.
Burime diplomatike nga Brukseli besojnë se Washingtoni kërkon “zgjidhje të qëndrueshme” për raportet e Serbisë dhe Kosovës përfshirë edhe “korrigjimin e kufijve” të pranueshëm nga të dyja palët.
Por, në qarqet e Bashkimit Evropian nuk ka shumë bindje nëse kjo mund të realizohet, raportojnë mediat serbe, transmeton lajmi.net.
Pikërisht për këtë çështje pritet të bisedojnë edhe presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq dhe ai rus, Vladimir Putin më 17 janar, në vizitën e këtij të fundit në Beograd.
Çështja e Kosovës pritet të jetë edhe temë e diskutimeve mes Washingtonit dhe Moskës në nivel të lartë. Për shkak të festave të vitit të ri, disa zyrtarë të diplomacisë ndërkombëtare në BE kanë paralajmëruar se vetëm në vikendet e ardhshme mund të pritet angazhim më i madh në këtë drejtim.
BE-ja nuk është tërhequr nga dialogu mes Beogradit dhe Prishtinës kurse bisedat teknike me ekipin e ri negociator të Prishtinës në Bruksel të martën pritet të zgjidhen dy tema, transmeton lajmi.net.
Së pari duhet të mësohet nëse ai ekip negociator do t’i ofrojë mbështetje kryenegociatorit Hashim Thaçi, si shenjë e bashkimit më të madh brenda fuqive politike të Kosovës dhe nëse përbërja e ekipit të ri negociator do të jetë frenues për veprimet e Thaçit.
Gjendja brenda BE-së nuk u shkon në favor përpjekjeve të mëdha për të arritur një zgjidhje, edhe më tepër pas vendimit për taksë prej 100 për qind ndaj mallrave të importuara nga Serbia dhe Bosnaj e Hercegovina.
Marrëveshja është e kërkuar nga të gjithë, SHBA, por edhe BE pritet të angazhohen maksimalisht për arritjen e saj, por pala serbe ka kërkuar edhe përfshirjen e Rusisë e Kinës.Rugova në vitin '94: Kundër ndarjes, pro shkëmbimit
Rugova në vitin '94: Kundër ndarjes, pro shkëmbimit
DEGJO KETE VIDEO
Serbia në shok nga historianja serbe: Mjaft më me gënjeshtra për shqiptarët, ata janë autoktonë
Qysh në gjysmën e dytë të shekullit XIX, stereotipi negativ për shqiptarët ka qenë i shprehur në një sërë librash të autorëve serbë pa ndonjë redaktim të veçantë shkencor. Më i përhapuri ka qenë, sigurisht, ai për urrejtjen ndaj serbëve, shkruan historianja serbe Olivera Milosavleviq.
Lexojeni të plotë tesktin e historanes serbe Olivera Milosavleviq, që është nxjerrë nga një punim i gjatë mbi raportet serbo-shqiptare:
“Me politikën pushtuese të qeverisë serbe ndaj arbanasve, në kufirin perëndimor të Serbisë janë krijuar marrëdhënie të tilla që në të ardhmen e afërt vështirë mund të pritet paqe dhe gjendje stabile […] shtypi ynë, në një garë katastrofale për të ndihmuar një politikë të referuar dhe ekzekutuar në mënyrë të neveritshme, me muaj dhe vite (ka) përhapur mendime tendencioze për arbanasit […]
Ky është edhe sot mjeti i vetëm me të cilin shtypi shovinist krijon te populli serb urrejtjen ndaj arnautëve “të egër”, duke fshehur, si nepërka këmbët e egërsirës, atë që populli serb ka bërë ndaj tyre. […] Ballkanicus dhe dr. Vlladan [Gjorgjeviqi] kanë shkruar nga një libër të plotë me dëshirë të qartë për ta ndrydhur këtë popull të mjerë arbanas dhe ta dëshmojnë paaftësinë e tij për një jetë të kulturuar dhe kombëtare. […] me qëllim që të dëshmojnë se ai popull si racë, nuk ka sens për jetë të kulturuar dhe të pavarur, ata gjithë atë që në primitivizmin e atij populli ekziston, e paraqesin jo si shprehje të shkallës së historisë në të cilën ata gjenden dhe nëpër të cilat kanë kaluar edhe popujt e tjerë, por si shprehje të paaftësisë së tyre racore për zhvillim kulturor në përgjithësi.
Zelli i Ballkanicusit për nënvlerësimin e popullit arbanas si racë shkon deri aty ku rolin historik të Skënderbeut ia atribuon origjinës nga serbja Vojisllava” (Dimitrije Tucoviq [1914] 1980:17-44).
Nuk mund të mohohet se sot shqiptarët konsiderohen si “armiqtë” më të mëdhenj të serbëve.
Në qoftë se këtë mund ta shpjegojmë lehtë me ngjarjet aktuale politike dhe me përshkrimin e “karakterit” të tyre nga mediat e pahijshme, është e nevojshme që më seriozisht të analizohen arsyet e përbuzjes së tyre që, ndonjëherë haptas e ndonjëherë fshehurazi, iu janë të ekspozuar gjatë gjithë shekullit XX.
Intelektualët bashkëkohorë shkruajnë për shqiptarët kryesisht brenda stereotipit për urrejtjen e “lindur” të tyre ndaj serbëve dhe dëshirës për shkatërrimin e tyre, i cili është produkt i “tipareve”, “primitivizmit” dhe “grabitjes” së tyre dominuese.
Autorët e vjetër, megjithatë, kanë insistuar edhe në një element. Kanë tentuar, mes tjerash, që të dëshmojnë se paaftësia e shqiptarëve për një jetë të pavarur shtetërore, përsëri vjen si pasojë e tipareve të tyre në “karakter”.
Ata pohonin se fiset shqiptare nuk kanë nevojë për shtet e as aftësi që të konstituojnë kombin e vet.
Andaj, në përputhje me nevojat shtetëroro-politike të Serbisë, zgjidhjen e kanë parë në ndikimet kolonizuese fisnore të cilat, me përfshirjen e shqiptarëve dhe territoreve të tyre në shtetin serb, do të mundësonin trajnimin e tyre për një jetë të civilizuar. Në këtë kuptim, klasifikimi i stereotipave nënçmuese për shqiptarët do të mund të bëhet në këtë mënyrë: “Shqiptarët i urrejnë serbët”: ata kanë veti specifike në “karakter” nga të cilat rrjedh kjo urrejtje; shqiptarët janë konvertuar në masë të madhe, të ashtuquajturit serb të arbanizuar, me të cilat shpjegohen edhe dy “vetitë” e mëhershme.
Me këto vlerësime bashkëkohore me rregull shkojnë edhe ato që gjatë gjithë shekullit kanë variuar për shqiptarët të cilët nuk e kanë konstituuar kombin dhe të cilët nuk kanë aftësi civilizuese për organizimin e shtetit të pavarur, e produkti i stereotipit të fundit është edhe argumenti se Skënderbeu është serb.
Me emrin shqiptar, nga mesi i viteve tetëdhjetë, në veçanti janë përdorur fjalët “gjenocid”, “shtypje”, “plaçkitje”, “dhunim”, andaj konotacion negativ ka mbajtur çdo përmendje e pakicave kombëtare në fjalimet politike dhe private.
Pas librit për Kosovën të autorit Dimitrije Bogdanoviq të vitit 1985 dhe intervistave të tij të shpeshta po atë vit, të shkruarit për shqiptarët nga ana e intelektualëve serbë, ka qenë e pranueshme vetëm nëse është shkruar në drejtim të dëshmimit të “gjenocidit të planifikuar” ndaj serbëve, ku vetë Bogdanoviq së shpejti është tejkaluar në të ngarkuarit negativ ndaj objektit të analizës.
Bogdanoviq ka riaktivizuar argumentin e vjetër se vendosja e shqiptarëve në tokat serbe nga shekulli XVII deri në kohën tonë, ka lënë “gjurmë të përgjakshme të dhunës në ndërgjegjen historike të popullit serb”, derisa e ka shtjelluar me shembuj shtypjen individuale, plaçkitjen, masakrat dhe “dëbimin e serbëve nga toka e tyre”, si dhe me argumente që baza e dëbimit të shqiptarët duhet të kërkohet në islamizimin e tyre të përcjellë me asimilim dhe “dhunë brutale”.
Ashtu, sipas tij, populli serb është bërë viktimë, jo vetëm të një elementi, por edhe të një “plani për shkatërrimin e tij fizik”.
Përhapja e një fotografie të tillë negative në një popull të tërë është bërë përmes vlerësimit të lëvizjes politike shqiptare si “agresive, pushtuese, revanshiste, konservative dhe nacionaliste”, qëllimet e të cilit janë që të shkatërrohet populli serb “me ndihmën e vrasjeve, dëbimit, fshirjes së ndërgjegjes historike”, dhe “ta përvetësojnë tokën serbe” që “me plan ta thyejë dhe rrethojë popullin serb”.
Sipas Bogdanoviqit, teza për prejardhjen ilire të shqiptarëve është raciste sepse me të përcaktohet e drejta e tyre agrare për territoret.
Përveç kësaj, duke folur për migrimin e serbëve në Ballkan, për kohën që e shënon si parahistori të shqiptarëve, ai përmend paraardhësit e shqiptarëve duke mos e definuar kush kanë qenë ata (Bogdanoviq [1985] 1990:29–31,139,154,318–325,443–445).
Për Radovan Samarxhiq “arbanasit“ qysh në shekullin e XVI kanë qenë në ekspansion përderisa turqit janë ata të cilët “ua turrin” serbëve “që si pykë shkatërruese të futen në atdheun e tyre të vjetër”.
Sipas tij shqiptarët kanë shtypur popullin serb me “vrasje, plaçkitje, me djegien e tërë fshatrave, me vjedhjen e tokës dhe islamizim të dhunshëm” (Samarxhiq, 1989:123,253). As për Marko Mladenoviq, shpesh të pranishëm në publik, gjenocidi dhe aparteid në Kosovë nuk janë të kontestueshëm, e tregimi për prejardhjen ilire është “mjegull arkeologjike” me qëllim që të pretendojnë të drejtën e tyre për “gjoja atdheun e paraardhësve prehistorikë të shqiptarëve të sotëm”.
Ai thekson se deri në shekullin XVII në Kosovë nuk ka pasur shqiptarë, e që deri në Luftën e Dytë Botërore nuk kanë qenë shumicë. “Persekutimi i serbëve nga Kosova e Metohia shtrihet nga të padisiplinuarit deri tek ballistët, pra nga islami deri tek nacionalizmi ekstrem” (Mladenoviq, 1989:63–69).
Sipas këtyre intelektualëve, nuk kontestohet as shfrytëzimi i fëmijëve për qëllime politike. Dallimi qëndron vetëm në kahun e përdorimit të tyre.
Përderisa Bogdanoviq e sheh shfrytëzimin e fëmijëve shqiptarë në “nxitjen” e tyre për të sulmuar fëmijët serb (Bogdanoviq [1985] 1990:312), Mladenoviq e sheh atë në shfrytëzimin e tyre për të arritur dominimin në numër tek shqiptarët (Mladenoviq, 1989:86).
Atanasije Jevtiq thotë se qëllimi i shqiptarëve në Kosovë ka qenë prej kohësh ky: “Sa më shumë tokë, sa më shumë fëmijë dhe sa më shumë armë”, duke theksuar në veçanti “se fëmijët shqiptarë jo vetëm që janë “manipuluar, por në thellësi janë mbushur me urrejtje për gjithçka që është serbe dhe krishtere në Kosovë dhe Metohi”, duke ia atribuuar këtë prindërve, mësuesve, “frymës primitive fisnore” dhe “frymës myslimane” (Jevtiq, 1992:542–544).
Derisa, sipas Bogdanoviqit, shqiptarët kanë qenë mjet në duart e turqve, sipas Nikola Samarxhiqit ata kanë qenë mjet në duart e Kurisë Romake e cila “ka llogaritur në njerëz me fe të dobët, që e shkelin fjalën e dhënë, e të cilët ajo, pa shumë mundime, do t’i kthente në katolikë”
Duke dhënë karakteristikat e veta për shqiptarët, Samarxhiq përmend “natyrën e egër të arbanasve”, “fuqinë fantastike për riprodhim”, “urrejtjen çnjerëzore”, “orgji të përgjakshme” (N. Samarxhiq, 1990:56, 60).
Përndryshe, gjatë viteve ’90, paradigmatik ka qenë shkrimi i Miodrag Joviçiqit në përmbledhjen Akademisë së Shkencave dhe të Arteve të Serbisë për serbët dhe shqiptarët në shekullin XX. Shqiptarët janë aty “arnautët”, mizorët dhe grabitësit, me prirjen për dhunë “në gjak”. Edhe për Joviçiqin, islamizimi është përgjegjës për atë se pse shqiptarët kanë fituar nga turqit “carte blanshe që me mizori, grabitje dhe plaçkitje” të terrorizojnë popullsinë serbe.
Duke pranuar tezën se me traditë dhe me akumulimin e përvojës krijohen predispozita të caktuara biologjike dhe nacionale, ai thekson se gjitha shtresave të popullsisë shqiptare “i ka hyrë në gjak dhuna, por edhe urrejtja ndaj popullsisë serbe, e cila është fajtore që është gjallë”.
Analiza e ngjarjeve historike si “kthimi i borxheve” këtu ka ardhur më direkt në pah. Edhe pse e pranon se shqiptarët në Mbretërinë e Jugosllavisë “nuk kanë qenë adhurues të regjimit”, megjithatë Joviçiq konstaton “se as për së afërmi nuk i kanë larë borxhet në mënyrë adekuate që i kanë ndaj popullsisë serbe gjatë pushtimit turk”.
Në të njëjtin stil të historisë së merituar dhe pamerituar është edhe konstatimi se, duke pasur parasysh përvojat nga e kaluara, “pakicat shqiptare në Serbi, thënë thjeshtë, nuk e kanë merituar autonominë e vet”.
Përkundrazi, atë (pakicën shqiptare) “sipas mendimeve të ndryshme” është dashur që në vitin 1945 “ta vendosin në një karantinë të veçantë” ku ajo do të detyrohej që të ofrojë dëshmi që është e gatshme për bashkëjetesë të civilizuar, e mandej t’u jepet autonomia. Shqiptarët janë “armiqtë e gjakut të Serbisë dhe serbëve”, janë bartës të “shovinizmit dhe racizmit agresiv”, që dëshmon për “pamundësinë e krijimit të kushteve për bashkëjetesë normale të pjesëtarëve të etniteve të ndryshme në Kosovë dhe Metohi”.
Ata ndiejnë “urrejtje të thellë ndaj Serbisë dhe serbëve”, e “sjelljen e tyre gjenocidale” e kanë “punë shekullore”. Zgjidhjen e këtij problemi autori e sheh në ndryshimin e fotografisë ekzistuese etnike të krahinës me kthimin e të dëbuarve, me popullim të ri dhe suspendim të autonomisë ekzistuese në kohë të caktuara (Joviçiq, 1991a:138–139,143–146,151–153).
Autorët bashkëkohorë shkruajnë për “inferioritetin historik të shqiptarëve” (Dragiq Kijuk, 1992: 411); për “gjenocidin e hapur ndaj popullit serb”, për të cilën gjë gjatë shekullit XIX janë përdorur “plaçkitje, vrasje, përdhunime dhe rrëmbim të grave të cilat më vonë janë konvertuar në islam” (Batakoviq, 1992a:453); për mostolerancën etnike dhe fetare ndaj serbëve e cila ka qenë “në themelet e gjitha lëvizjeve arbanase” (Batakoviq, 1991:38); për “bujën agresive dhe shkatërruese ndaj çdo gjëje që ishte serbe”, ashtu siç ka qenë “gjithmonë sjellja e tyre, okupuese dhe përvetësuese” (Jevtiq, 1992:542).
Duke iu referuar historisë shekullore të marrëdhënieve “serbo-shqiptare”, sot thuhet se “paraqitja e egër e agresive e nacionalizmit e separatizmit shqiptar rregullisht ndodh kur çrregullohet baraspesha demografike”, që është në natyrën “e organizimit primitiv fisnor” (Glushçeviq, 1992:620), si dhe që shqiptarët në persekutimin e serbëve kanë qenë “më radikal dhe më mizor nga të tjerët : ata kanë përdorur mjetet më brutale, sipas traditës së vet muhamedano-turke dhe fashisto-balliste” (Qosiq, 1992a:64).
Qysh në gjysmën e dytë të shekullit XIX, stereotipi negativ për shqiptarët ka qenë i shprehur në një sërë librash të autorëve serb pa ndonjë redaktim të veçantë shkencor. Më i zgjeruar ka qenë, sigurisht, ai për urrejtjen ndaj serbëve.
Madje edhe Haxhi Serafim Ristiq i ka përmendur shqiptarët si “armiqtë më të këqij të fesë krishtere dhe torturuesit më të zi të të rinjve të shkretë” (Ristiq, 1864:40), kurse Radosavljeviq Bdin, me disponim të gjerë patriotik, duke numëruar mjetet që gjithë armiqtë e serbëve (komshinjtë) i përdorin në punën e përbashkët për shkatërrimin e serbëve, për shqiptarët shkruan se kanë përdorur “thika, pluhur dhe plumb” (Bdin, 1903:15).
Haxhi-Vasileviq i ka vlerësuar arnautët si “kundërshtarët më të flaktë të serbëve” (Haxhi-Vasileviq, 1906:61), “armiqtë e serbëve” (Haxhi-Vasileviq, 1909a:2), duke thënë se “serbët i vlerësojnë arnautët si armiqtë më të mëdhenj të tyre dhe ata i karakterizojnë me këto fjalë: “ (Haxhi-Vasileviq, 1913a:143).
(Olivera Milosavleviq (1951-2015) ka qenë historiane serbe dhe ligjëruese në Fakultetin Filozofik në Beograd. Është e njohur për qasjen kritike ndaj historiografisë bashkëkohore serbe dhe thyerjen e miteve kombëtare të përhapura në librat e historisë. Teksti i mësipërm është pjesa e parë e një punimi të gjatë të Milosavleviq mbi raportet serbo-shqiptare)
Iscriviti a:
Commenti (Atom)